Beppie… Zij was de liefste van de drie, de meest aanhankelijke ook. Zat het liefst op mijn schoot een beetje te soezen en viel dan vaak zachtjes in slaap. Beppie is nog geen twee jaar geworden… Een normale gezonde kip kan tussen de 10 en 20 jaar worden en legt hooguit zo’n 30 eieren per jaar. Legkippen echter, zijn kapot gefokt. Mismaakt. Net als een mismaakt gefokte hond, zijn deze legkippen ook mismaakt. Maar dan van binnen. Ze zijn kapot gefokt om zo’n 300 eieren per jaar te leggen. Veel mensen weten niet wat een uitputtingsslag het leggen van een ei is voor een kip. Daarom gaan deze kippen ook rond een jaar naar de slachterij in het Oostblok om als soepkip te fungeren. De kippen van biologische boeren overigens ook! De kippen die ik heb komen uit een kooi. Veel mensen denken dat deze niet meer bestaan, maar dat is helaas niet waar. Nog steeds zitten miljoenen kippen in kooien opgesloten zonder daglicht en zonder de mogelijkheid hun natuurlijke gedrag te vertonen.
Er was ooit iemand die het idee had om een bedrijf te beginnen om kuikens uit te broeden, de broederij. De kuikens die daaruit komen zijn eendagskuikens die onder een lamp zijn uitgebroed en nooit hun moeder hebben gezien. Daarna bedacht men dat de kuikens gesekst moesten worden, want aan de haantjes hebben we niets. Toen kwam er iemand die daar een oplossing voor bedacht had. De haantjes gaan levend door de versnipperaar, worden vergast of verdronken (artikel NRC).
De kipjes worden legkippen in een kooi of ander systeem. Elk jaar weer worden alle legkippen van betreffende boer d.m.v. wrede vangmethoden in kratten gestopt en naar de slachterij vervoerd (overigens zijn dit niet de kippen die mensen hier in Nederland eten, want die kippen worden niet ouder dan zes weken gemiddeld). Als de stallen of kooien leeg zijn dan wordt de boel ontsmet en begint het hele traject weer van voren af aan. Dus of de kip nou uit een megastal komt, een driesterren stal of van een Rondeelboerderij, het einde is altijd even gruwelijk.
Toen ik Beppie aantrof met een opgezwollen voorkant van het vocht en ontzettend veel pijn, voelde ik zoveel woede. Woede naar een onbeschrijfelijk wreed systeem waarin dieren alleen maar als product gezien worden. Wat ik gisteren zag was geen product, maar een ziek dier dat troost zocht bij mij in mijn armen bij de dierenarts. Een kipje dat ik op twee jarige leeftijd moest laten gaan omdat ze kapot is gefokt voor eieren…
Lees ook het artikel met diverse redenen om te kiezen voor een plantaardig eetpatroon in plaats van voor biologische dierlijke producten en veel nuttige informatie over biologische veehouderijen.
Geschreven door Ramona Bleyie